- Λοιπόν , παρηκολούθησα , "βραδάκι" χτες … αραχτός σπίτι… α!!... με διακοπές ώστε να ψήνω παχουλά τοστάκια….. το «εθνικόν» ματς Λιχτενστάιν – Ελλάς….
Γενικώς , λέω , βλέπω μπαλλίτσα…. Καταντίπ σοβαρώς , Εγκυκλοαπιδικώς , ωστόσο- ΕΑΝ ΔΕΝ παίζει Παναιτωλικός μου. Αντιμετωπίζω τα λοιπά, σαν ντοκυμανταίρ ή λάιβ Νάσιοναλ Τζεόγκραφικ και επιπλέον επιμορφωτικά…
Έχω , εξ’ ου και κατόπιν , να παρατηρήσω τα εξής (ασχέτως πραγματικής σειρούλας σημασίας).
Η κλήρωση και το ματς με το Λιχτενστάιν ήτο μία , κάποια, καλούτσικη εφκαιρία , για μπόλικους Αμερικανάκια – μα multi Αγεωγράφητους Εγχώριους , να θυμηθούν ή να μάθουν ότι υφίσταται ΚΑΙ αφτή η Τόση Δα Χώρα , κάπου στας καρδίας Εβρωπαϊστάν…. Τώρα , εάν στις περιγραφές του ματσακίου , ακούγοντας τον προσδιορισμό «Πριγκηπάτο» ενόμιζαν λίγοι (;;..) ότι επαίζαμεν με το Μονακό… ΔΕΝ μπορώ να κάμνω Τίποτες… Λογικόν
Η «Εθνική Ελλάς – Ελλάς» , παρά τα δύο θεαματικά γκολάκια , είν’ ολοφάνερο ότι Ζορίζεται τα μπόλικα , με κλειστές άμυνες… ακόμα κι όταν αφτές είν’ Ποδοσφαιριστών Β’ εργασίας… χομπίστες!... Ο μπαρμπα Αναστασιάδης , μάλλον θα χρειαστεί σε επόμενα να επικαλεστεί πλείστας φοράς την «Παναγιά» , όπως την αποκαλάει… Λογικόν.
Και Τώρα… και Τώρα…. Φυσικόν , φυσικότατον , εις το αραιοακατοικημένο εξεδριστάν , ήτο να υπάρχουν μπόλικοι Έλληνες.... Λογικόν.
Μια έμφαση , πάντως , στην κλασσική ελληνέζικη Τρομπέτα συνοδείας , συν το τραγουδιαστάν μέρους της ελληνέζικης κερκίδας εις το Πριγκιπάτον… Λογικόν;;....
ΔΕΝ καταλαβαίνω (;;…) ή μάλλον αναγνωρίζω τα muti- mutiστατα Πώς και «γιατί» ετραγουδείτο και ετρομπετίζετο συναφώς η «Μακεδονία η Ξακουστή…» ή στο αμιγώς τροπετιστάν το πνεφστόν να παίζει και να το ματαπαίζει , κάποιον στρατιωτικόν εμβατήριον (του Πολεμικού Ναφτικού μας , νομίζω…).
Ετούτα , σε Τοπικό Κοινό , κάπου Μισό – Μισό…. Απ’ τη Μία Λιχτενσταϊνιανοί …. Γερμανόφωνοι , από την δε άλλην Έλληνες της Διασποράς από τριγύρω Χώρας….
Ο Τόνος πάντως εδόθη από προσωρινοί Μετανάστες Φιλάθλοι , από την Ελλάς – Ελλάς στο ψεσινόν και ειδικότερον νυκτικό Πριγκηπάτον…
Δεν ξέρω- ΔΕΝ απαντώ Εάν με στρατιωτικά Εμβατήρια και Μακεδονίες Ξακουστές η Εγχώρια Μπάλλα και ο Σύμπας Κυανόλεφκος Αθλητισμός Λιμπιντιάζονται και αρπούν κυπελλάρες και λοιπούς κότινους…
(Ιστορικώς και προβοκατόρικως , αναρωτιέμαι μόνον τι επήγε λάθος , κατά τας Χούντας , οπότε τα εμβατήρια εγένοντο παλατινιένιοι δίσκοι… και χρειάστηκε να δωροδοκηθεί η κομμουνιστική , παρακαλώ, Γιουγκοσλαβία , με το σύνολο της Εσπεριδοειδούς και ζαρζαβατικής εγχώριας παραγωγής , προκειμένου ο Π.α.ο. να φτάσει εις το Ουέμπλεϋ , ενώ Ολυμπιακώς… στους αγώνες ντε… της Δ.ο.ε. Ψιλοτρόμπες…).
Τώρα , το να πας Λιχτενστάιν , να τρομπετιάσεις και να τραγουδήσεις Εμβατηριακώς για νε σε ακούσουν μέσω ΤιΒί… στην Ελλάδα…. Άστο να πάει… άστο…
Τουλάχιστο , η δική μου Γειτόνισσα , στεντορία , στον όπισθεν ακάλυπτο και εβρύτερα οικοδομικά τεράγωνα , το κάνει χωρίς να ταξιδέψει…. Ολημερίς και ανεξόδως…. Και αφού το απολαμβάνει ψυχοθεραπεφτικώς , εμένανε δεν μου πέφτει λόγος….
Συν ότι ΔΕΝ εμφανίζεται ως «μπαλλαδόρισσα».
Αφτά.