Προσωπικά, σε ηλικία Όχι Γάμου (ΧΕ!... Είμ’ Μικρός ακόμα…) , αλλά Πατρότητας ….
Συμβαίνει να είμαι ένας multi Χαρούμενος
Πολύτεκνος Μπαμπάς ή Θήος…. Πολύτιμων Παιδιών που είμ’ ο …χαίρω πολύ «Δάσκαλός τους»…
Όλα τους Έχουν Δυνατό Λόγο… μα «παρτσακλό», μα «τρολ» , μα
Ισχυρό… μα Ταλαντούχο…. Χμμ… Προσοχή!... ΔΕΝ’ μαι Αφτοδημιούργητος Μητσοτάκης
Κυριάκος , να τα «αξιολογώ» με βλαμμένες «αριστείες»…
Προσέχω κάθε μου Παιδί…. Έχω και συνεχίζω να διακρίνω
Δυνάμεις , μα ακόμα σε ό,τι οι Τρέχουσες
«εκπαιδεφτικές» και «κοινωνικές» αξιολογήσεις απορρίπτουν… ή από την άλλη… ΔΕΝ
αντέχουν….
Ας’ τ’ αφήσουμε όμως αφτά…. Τουλάχιστο Τώρα…
Υπάρχουν «κρυμμένες» Πανίσχυρες Γραφές Παιδιών Μου….
Για Δες , χωρίς επιθετικούς (μου) προσδιορισμούς….
«Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι δικό μου. Το έχει γράψει
η αγαπητή Ωραιάνθη Αρμένη, της οποίας η γραφή ΧΑΡΑΜΙΖΕΤΑΙ στο Facebook κι ακόμα
περισσότερο εδώ. Ο τίτλος είναι δικός μου. Αν και "μιλά" περισσότερο
για τις μανούλες, θα έλεγα ότι θα μπορούσαν να βγουν συμπεράσματα και
γενικότερα, για το parenthood. Στο ζήτημα του παιδιού, αν και υποτίθεται ότι
ζούμε στον 21ο αιώνα, οι γυναίκες φορτώνονται ακόμα με δυσανάλογα βαρύτερα, σε
σχέση με τους άντρες, στερεότυπα. Όλοι μεγάλα παιδιά είμαστε και ζούμε με τις
επιλογές μας. Καμιά φορά όμως όταν μαθαίνεις ότι στην επιλογή σου δεν είσαι
μόνη/μόνος, νιώθεις μια παρηγοριά. Ίσως εκπληρώνεται αυτή η ανάγκη του ανήκειν,
που έστω και….»..
Κι εκείθε Γραπτό της Α
και Ω , Ωραιάνθης Μας!.... ΔΕΣ , Συλλογίσου…. Είτε Άντρας , Είτε Γυναίκα , όχι μιας λατρεμένης Αριστοτελικής "Εντελέχειας" .. μα καθ΄ Ιστορική Κοινωνική Υποχρέωση…. «Αποστολής»… Μπαμπάς… Μαμά…..
Θ._
