Χμμ… Μόλις είδα μέηλ Τρομερής Σπουδάστριάς μου!...
…Και Χωρίς να τη Ρωτήσω… (ελπίζω να ΜΗΝ εγκληματώ…) αναρτώ τις
Κουβέντες της Δωπέρα!....
·
Διότι…ΝΑΙ… αυτό Είν’ Ζωή…
·
Αυτό!...
«Καλησπέρα! (… ΔΕΝ μεταφέρω
κάποια … κολακεφτικά για Μούρη μου…. Μόνο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Καλή Μου!...)
Μου λείπει η αίθουσα τα παιδιά..η οδό Μηδείας,το Τραμ, το
Μετρό..Η διαπεραστική φωνή της Άννας,το γάργαρο γελάκι της Τζένης,η φιλοσοφία
της Κυριακής,το αυθόρμητο γέλιο του
Δημητράκη.Η ώρα της δημοσιογραφίας,του απαίσιο😂λόγιου..
τα γέλια και η ρακή στην υγεά σας!
Αντι όλης αυτής της υπέροχης συνήθειας..συνεχίζω να κάνω
κούνια στο σπίτι να μυρίζω τα λουλούδια της Άνοιξης, να παρατηρώ τα
χασισολούλουδα κατα μήκος του κήπου.. ανάμεσα στα ραδίκια και τις
βρούβες....Χαζεύω τα ελικόπτερα που βολτάρουν απο το νότο στο βορρά..Προσπαθώ
να μαντέψω..ποιο πολιτικό ιδεολόγο, μεταφέρουν..Και με αναστατώνουν ..με την
ηχορύπανση τους..
Εγκλειστη σκέφτομαι να βάψω τα κάγκελα πορτοκαλί με κίτρινο
και τυρκουάζ την κουπαστή..Ότι θυμάμαι , χαίρομα... Άσπρο πουλί θαλασσινό, μαρτυρά τον ουρανό,τα νερά και το βουνό,Δίχτυ
πλεγμένο με κλωστή ασημένια και χρυσή, με κρατά στην κουπαστή..ηηηη! Στην
ζωή!...
Καληνύχτα..Μάκια σ' όλους σας!...»
Για την ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ,
Θ._
