Η επόμενη Επιδημιολογία θα είναι πολύ πιο αόριστη…
· Όταν (με το καλό…) επιστρέψουν στο Κανονικό από την έντασή τους οι Πνεβμονολόγοι , Εντατικολόγοι , Μικροβιολόγοι και άλλοι Ηρωικοί Επίκαιροι του Τρέχοντος…
· .. Βουρ στους Ψυχιάτροι…
Από Ψυχολογίες , γενικώς ξέρω… καθώς μπόλικα τα σχετικά
μαθήματα και αι εργασίαιεις τας Σπουδάς μου- Ειδήμων πλην όμως ΔΕΝ’ μαι με Τίποτες…
Άρα τα παρακάτω , αδυνατώ να τα στηρίξω Επιστημονικά…. Με κάποιο Διαισθητικό Ορθολογισμό (αντιφατικές
αφτές οι δύο λεξούλες..) ομιλώ…
(Οπότε Μελωδικά , Ψιλομεταλλάδικα.. πάμε!...)
(Οπότε Μελωδικά , Ψιλομεταλλάδικα.. πάμε!...)
Τρέχουμε σε Καροί Έντασης , Πίεσης και Φοβικότητας… (Προσοχή:
Εάν η Πρόκληση Κοινωνικά και Προσωπικά έμπαινε αλλοιώς , με όρους
Γενναιότητας, τα αποτελέσματα θα ήταν ποσοτικά μικρότερα , αλλά μάλλον θα ήταν
παρόμοια.. *)
·
Ωστόσο, ματαλέω, το Κύριο Διαδιδόμενο είν’ ο
Φόβος … συν προς στιγμή η Φοβική και
σύντομα η Εξουσιαστικότερη Καταστολή…
·
Νομίζω ότι , Λίγο(;;…) ή Άπειρα…. Ενσταλάζεται…
πάντως φορτώνει… Κι έχει πολλά μπόλικα ακόμα στο «Κοινωνικό Σώμα» συν σε Κάθε
Πρόσωπο….
·
Ίσως , καθώς το Κύριο πάει σε μια , έστω
Λανθάνουσα, Ορμή Επιβίωσης…. Στους Περισσότερους να Υπερτερεί Αφτό: Η Λίμπιντο , ως Ορμή της Ζωής….
·
Αν και Ίσως κατά Διαστήματα Εκδηλώνονται με
Κρίσεις Άγχους…
·
Σε πλέον Αγχώδεις … Μάλλον Πολύ πιο
Εκδηλωτικά…
………………
Και θα επιστρέψει η «Κανονικότητα»..
·
Τότε που η Χαρά της Επιστροφής στη Ζωή , τα
Συνήθεια και τις Ηρεμίες , θα δώσει τον Έφκαιρο Χρόνο ώστε καταχωνιασμένα ,
τώρα Συγκρουσιακά μας να Ανέβουν – να Εκδηλωθούν…
·
Τότε θα «Νοσήσουμε» Ψυχικά, σε ό,τι τώρα
Κουβαλάμε…
Μια προσοχή..
Σύμφωνα με Επιδημιολογίες της Ψυχιατρικής Επιστήμης , Η
σχιζοφρένεια Υφίσταται ασχέτως Κοινωνικής Κατάστασης , Μορφής Χώρας , Χρόνου, Πολιτισμού
στο δραστικό 1% του Γενικού Πληθυσμού…
Σε αυτό προστίθενται περαιτέρω άλλες Μορφές Ψυχώσεων…
Άλλες , Διαφορετικής Τάξης Ψυχικές Ασθένειες , όπως
Κατάθλιψη (ξεχωριστή Νόσος…) και Γενικές Διαταραχές («Νευρώσεις» αποκαλούνταν
παλαιότερα..) , κατά περιόδους φτάνουν ακόμη και στο 40 % του Πληθυσμού… Στο Γενικότερο Χρόνο της Ζωής των Ατόμων τα ενδεχόμενα μπορεί να είναι απείρως
περισσότερα…
·
Όπως οι
Σωματικές Νόσοι , οι Ψυχικές (που πάλι προσβάλλουν τον Οργανισμό…) περιμένουν
το αίτιο Εκδήλωσής τους…
·
Το Αίτιο Τρέχει και θα συνεχίσει να Τρέχει Τώρα
..και Άβριο…
·
Μεθάβριο , η «Κανονικότητα» θα είναι Ακανόνιστη
Ψυχολογικά… Ψυχιατρικά…
Πριν Λίγα Χρόνια , ένας Νέος … Πολύ καλός Επιστήμονας ,
Διδάκτορας Ψυχιατρικής , μου λεγε σοβαρότατα .. και το κρατάω: - «Θ. , Εμάς , τους Ψυχίατρους , στο Δυτικό Κόσμο Μας
κάνουν «πλούσιους» Τρία Πράγματα. 1. Οι
Καφέδες , 2. Το Αλκοόλ , 3. Η Μαριχουάνα»… Έτσι- Σκέτα….
·
Αν Μιλούσαμε Τώρα … Μάλλον θα πρόσθετε τον Κοινωνικό Φόβο…..
ΥΓΟΥ’…
(άσχετον;;…) …
·
Ήσαντε Εποχές Σημιτιστάν… (επιμένω του σήμερα «αθώου» , αλλά από τις
αθλιέστερες Διακυβερνήσεις της Χώρας… από κει που ξεκίνησαν ΟΛΑ….).
·
Ο Κόσμος του Κινήματος έζησε Δυο Μαζικές
καταστολές…
·
Ι. Κυνηγητό … μέχρι σκασμού… μέχρι , σχεδόν σε
Σπίτια, στη Διαδήλωση Διαμαρτυρίας στην Έλεφσις Κλίντον….
·
ΙΙ. «Εξεταστικά»
.. Κι όσοι θυμούνται- θυμούνται..
Εκείνο το Διάστημα , ακόμα και σε «απλούς» συμμετέχοντες ,
σε άπειρα Συντροφάκια και Συναγωνιστάκια εσπάρησαν για μπόλικο χρόνο Κρίσεις Άγχους , Πανικού
και Σχεδόν Παράνοιας!.....
·
«Αντιλαμβάνονταν» πλάι τους Ασφαλίτες… Που τους
παρακολουθούσαν!....
…ΔΕΝ Εξαιρώ τη Μούρη μου!.... ΟΥΔΕΙΣ άσφαλτος!..
Θυμάμαι Επιστροφή μου Τότες , με ΚΤΕΛ από Αγρίνιό μου ,
Αθήνα….
Δυο – τρεις αγνώστους
μου σε κοντινά Καθίσματα … τους «Ερμήνεψα» ως Ασφαλίτες!!!...
Ήταν , ακόμη δε φέρυ μπωτ Ρίον και Αντίρριον….
Ανέβηκα «μπαλκόνι» πλοίου και για Τσιγάρον… που ΔΕΝ
απηγορέβετο «σαλόνι» (σιγά το σαλόνι
δηλαδής , εποχής..) , μα για να
ξεφύγω!...
Άλλος Πανικός όταν έτεροι άγνωστή μου εμφανίστηκαν παραπέρα
κειπέρα… «Παντού Ασφαλίτες»…
Ησύχασα , όταν επί τέλους έφτασα Σπιτικό μου… Φοβόμανε ακόμη
και τον κυρ Ταρίφα … εις σημείον ώστε να του πω να με ξεφορτώσει Εμένα και τα
Μπαγκάζια μου … 150 μέτρα , πριν ή μετά τη Διέφθυνσή μου!...
Γκαγκάαααααααααννν!!......
Ξέρω 100άδες … που αναλογούν σε μπόλικες Χιλιάδες
Συντροφικές Μούρες , που παρανοήσαμε (ψυχιατρικός όρος) Τότες….
Όλοι Είμεθα Μια Χαρά .. Χωρίς Τρομάρες … τις Εππόμενες
ΔύοΔεκαετίες…
Από Μεθάβριο ΔΕΝ Εγγυώμαι!...
Φιλιά…. Ψηφιακά (που ΔΕΝ μεταδίδουν Κωρονοϊούς –
θυγατέρες..).
Θ._
*
Έμεινα νοητικά και , με τις έως τότε γνώσεις μου κάγκελος ,
όταν έμαθα ότι κάποιο καιρό ύστερα από το ναυάγιο του «Σάμινα» , χρειάστηκε
Επιστημονική Ομάδα του Αιγινήτιου Πανεπιστημιακού Ψυχιατρικού Νοσοκομείου , να
περιθάλψει .. μα Ποιους παρακαλώ;;…. Τους Καϊκάδες του Νησιού , που ΕΣΩΣΑΝ με
δικό τους Κίνδυνο τόσο Κόσμο απτο Ναβάγιον και την ξέρα…
Συνέβη να γνωρίζω τον Υπεύθυνο της Ομάδας , Αναπληρωτή τότε
Καθηγητή κ. Γιάννη Μαντωνάκη ,που συντόνισε επί τόπου το Έργο…
Τονε βρήκα… του είπα την απορία
μου… Μου εξήγησε ότι ακόμη και η
Ικανοποίηση εκπλήρωσης του Ανθρώπινου Καθήκοντος , σε καταστάσεις Προσωπικών
…κι ανάλογα Ψυχολογικών Εντάσεων , κάποτε ΔΕΝ αρκεί προκειμένου να απαλύνει τα
αποτελέσματά τους…
(ΔΕΝ διεκδικεί Επιστημονικές περγαμηνές η απλοϊκή απόδοση
από Μούρη μου της Οροθέτησης – Ερμηνείας του Ειδικού).
Η επόμενη Επιδημιολογία θα είναι πολύ πιο αόριστη…
·
Όταν (με το καλό…) επιστρέψουν στο Κανονικό από
την έντασή τους οι Πνεβμονολόγοι , Εντατικολόγοι , Μικροβιολόγοι και άλλοι
Ηρωικοί Επίκαιροι του Τρέχοντος…
·
.. Βουρ στους Ψυχιάτροι…
Από Ψυχολογίες , γενικώς ξέρω… καθώς μπόλικα τα σχετικά
μαθήματα και αι εργασίαιεις τας Σπουδάς μου- Ειδήμων πλην όμως ΔΕΝ’ μαι με Τίποτες…
Άρα τα παρακάτω , αδυνατώ να τα στηρίξω Επιστημονικά…. Με κάποιο Διαισθητικό Ορθολογισμό (αντιφατικές
αφτές οι δύο λεξούλες..) ομιλώ…
Τρέχουμε σε Καροί Έντασης , Πίεσης και Φοβικότητας… (Προσοχή:
Εάν η Πρόκληση Κοινωνικά και Προσωπικά έμπαινε αλλοιώς , με όρους
Γενναιότητας, τα αποτελέσματα θα ήταν ποσοτικά μικρότερα , αλλά μάλλον θα ήταν
παρόμοια.. *)
·
Ωστόσο, ματαλέω, το Κύριο Διαδιδόμενο είν’ ο
Φόβος … συν προς στιγμή η Φοβική και
σύντομα η Εξουσιαστικότερη Καταστολή…
·
Νομίζω ότι , Λίγο(;;…) ή Άπειρα…. Ενσταλάζεται…
πάντως φορτώνει… Κι έχει πολλά μπόλικα ακόμα στο «Κοινωνικό Σώμα» συν σε Κάθε
Πρόσωπο….
·
Ίσως , καθώς το Κύριο πάει σε μια , έστω
Λανθάνουσα, Ορμή Επιβίωσης…. Στους Περισσότερους να Υπερτερεί Αφτό: Η Λίμπιντο , ως Ορμή της Ζωής….
·
Οι Επίκαιρες , Πανίσχυρες, Εσωτερικές
Συγκρούσεις , έχουν την πολυτέλεια να παίζουν πιο Υπόγεια…
·
Αν και Ίσως κατά Διαστήματα Εκδηλώνονται με
Κρίσεις Άγχους…
·
Σε πλέον Αγχώδεις … Μάλλον Πολύ πιο
Εκδηλωτικά…
………………
Και θα επιστρέψει η «Κανονικότητα»..
·
Τότε που η Χαρά της Επιστροφής στη Ζωή , τα
Συνήθεια και τις Ηρεμίες , θα δώσει τον Έφκαιρο Χρόνο ώστε καταχωνιασμένα ,
τώρα Συγκρουσιακά μας να Ανέβουν – να Εκδηλωθούν…
·
Τότε θα «Νοσήσουμε» Ψυχικά, σε ό,τι τώρα
Κουβαλάμε…
Μια προσοχή..
Σύμφωνα με Επιδημιολογίες της Ψυχιατρικής Επιστήμης , Η
σχιζοφρένεια Υφίσταται ασχέτως Κοινωνικής Κατάστασης , Μορφής Χώρας , Χρόνου, Πολιτισμού
στο δραστικό 1% του Γενικού Πληθυσμού…
Σε αυτό προστίθενται περαιτέρω άλλες Μορφές Ψυχώσεων…
Άλλες , Διαφορετικής Τάξης Ψυχικές Ασθένειες , όπως
Κατάθλιψη (ξεχωριστή Νόσος…) και Γενικές Διαταραχές («Νευρώσεις» αποκαλούνταν
παλαιότερα..) , κατά περιόδους φτάνουν ακόμη και στο 40 % του Πληθυσμού… Στο Γενικότερο Χρόνο της Ζωής των Ατόμων τα ενδεχόμενα μπορεί να είναι απείρως
περισσότερα…
·
Όπως οι
Σωματικές Νόσοι , οι Ψυχικές (που πάλι προσβάλλουν τον Οργανισμό…) περιμένουν
το αίτιο Εκδήλωσής τους…
·
Το Αίτιο Τρέχει και θα συνεχίσει να Τρέχει Τώρα
..και Άβριο…
·
Μεθάβριο , η «Κανονικότητα» θα είναι Ακανόνιστη
Ψυχολογικά… Ψυχιατρικά…
Πριν Λίγα Χρόνια , ένας Νέος … Πολύ καλός Επιστήμονας ,
Διδάκτορας Ψυχιατρικής , μου λεγε σοβαρότατα .. και το κρατάω: - «Θ. , Εμάς , τους Ψυχίατρους , στο Δυτικό Κόσμο Μας
κάνουν «πλούσιους» Τρία Πράγματα. 1. Οι
Καφέδες , 2. Το Αλκοόλ , 3. Η Μαριχουάνα»… Έτσι- Σκέτα….
·
Αν Μιλούσαμε Τώρα … Μάλλον θα πρόσθετε τον Κοινωνικό Φόβο…..
ΥΓΟΥ’…
(άσχετον;;…) …
·
Ήσαντε Εποχές Σημιτιστάν… (επιμένω του σήμερα «αθώου» , αλλά από τις
αθλιέστερες Διακυβερνήσεις της Χώρας… από κει που ξεκίνησαν ΟΛΑ….).
·
Ο Κόσμος του Κινήματος έζησε Δυο Μαζικές
καταστολές…
·
Ι. Κυνηγητό … μέχρι σκασμού… μέχρι , σχεδόν σε
Σπίτια, στη Διαδήλωση Διαμαρτυρίας στην Έλεφσις Κλίντον….
·
ΙΙ. «Εξεταστικά»
.. Κι όσοι θυμούνται- θυμούνται..
Εκείνο το Διάστημα , ακόμα και σε «απλούς» συμμετέχοντες ,
σε άπειρα Συντροφάκια και Συναγωνιστάκια εσπάρησαν για μπόλικο χρόνο Κρίσεις Άγχους , Πανικού
και Σχεδόν Παράνοιας!.....
·
«Αντιλαμβάνονταν» πλάι τους Ασφαλίτες… Που τους
παρακολουθούσαν!....
…ΔΕΝ Εξαιρώ τη Μούρη μου!.... ΟΥΔΕΙΣ άσφαλτος!..
Θυμάμαι Επιστροφή μου Τότες , με ΚΤΕΛ από Αγρίνιό μου ,
Αθήνα….
Δυο – τρεις αγνώστους
μου σε κοντινά Καθίσματα … τους «Ερμήνεψα» ως Ασφαλίτες!!!...
Ήταν , ακόμη δε φέρυ μπωτ Ρίον και Αντίρριον….
Ανέβηκα «μπαλκόνι» πλοίου και για Τσιγάρον… που ΔΕΝ
απηγορέβετο «σαλόνι» (σιγά το σαλόνι
δηλαδής , εποχής..) , μα για να
ξεφύγω!...
Άλλος Πανικός όταν έτεροι άγνωστή μου εμφανίστηκαν παραπέρα
κειπέρα… «Παντού Ασφαλίτες»…
Ησύχασα , όταν επί τέλους έφτασα Σπιτικό μου… Φοβόμανε ακόμη
και τον κυρ Ταρίφα … εις σημείον ώστε να του πω να με ξεφορτώσει Εμένα και τα
Μπαγκάζια μου … 150 μέτρα , πριν ή μετά τη Διέφθυνσή μου!...
Γκαγκάαααααααααννν!!......
Ξέρω 100άδες … που αναλογούν σε μπόλικες Χιλιάδες
Συντροφικές Μούρες , που παρανοήσαμε (ψυχιατρικός όρος) Τότες….
Όλοι Είμεθα Μια Χαρά .. Χωρίς Τρομάρες … τις Εππόμενες
ΔύοΔεκαετίες…
Από Μεθάβριο ΔΕΝ Εγγυώμαι!...
Φιλιά…. Ψηφιακά (που ΔΕΝ μεταδίδουν Κωρονοϊούς –
θυγατέρες..).
Θ._
*
Έμεινα νοητικά και , με τις έως τότε γνώσεις μου κάγκελος ,
όταν έμαθα ότι κάποιο καιρό ύστερα από το ναυάγιο του «Σάμινα» , χρειάστηκε
Επιστημονική Ομάδα του Αιγινήτιου Πανεπιστημιακού Ψυχιατρικού Νοσοκομείου , να
περιθάλψει .. μα Ποιους παρακαλώ;;…. Τους Καϊκάδες του Νησιού , που ΕΣΩΣΑΝ με
δικό τους Κίνδυνο τόσο Κόσμο απτο Ναβάγιον και την ξέρα…
Συνέβη να γνωρίζω τον Υπεύθυνο της Ομάδας , Αναπληρωτή τότε
Καθηγητή κ. Γιάννη Μαντωνάκη ,που συντόνισε επί τόπου το Έργο…
Τονε βρήκα… του είπα την απορία
μου… Μου εξήγησε ότι ακόμη και η
Ικανοποίηση εκπλήρωσης του Ανθρώπινου Καθήκοντος , σε καταστάσεις Προσωπικών
…κι ανάλογα Ψυχολογικών Εντάσεων , κάποτε ΔΕΝ αρκεί προκειμένου να απαλύνει τα
αποτελέσματά τους…
(ΔΕΝ διεκδικεί Επιστημονικές περγαμηνές η απλοϊκή απόδοση
από Μούρη μου της Οροθέτησης – Ερμηνείας του Ειδικού).