Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020

• Μία (κακή) πρόβλεψις…



Η επόμενη Επιδημιολογία θα είναι πολύ πιο αόριστη… 

 


·        Όταν (με το καλό…) επιστρέψουν στο Κανονικό από την έντασή τους οι Πνεβμονολόγοι , Εντατικολόγοι , Μικροβιολόγοι και άλλοι Ηρωικοί Επίκαιροι του Τρέχοντος…


 


·        .. Βουρ στους Ψυχιάτροι…  

 




Από Ψυχολογίες , γενικώς ξέρω… καθώς μπόλικα τα σχετικά μαθήματα και αι εργασίαιεις τας Σπουδάς μου- Ειδήμων πλην όμως ΔΕΝ’ μαι  με Τίποτες…



Άρα τα παρακάτω , αδυνατώ να τα στηρίξω Επιστημονικά….  Με κάποιο Διαισθητικό Ορθολογισμό (αντιφατικές αφτές οι δύο λεξούλες..) ομιλώ…  

(Οπότε  Μελωδικά , Ψιλομεταλλάδικα.. πάμε!...




Τρέχουμε σε Καροί Έντασης , Πίεσης και Φοβικότητας…   (Προσοχή:  Εάν η Πρόκληση Κοινωνικά και Προσωπικά έμπαινε αλλοιώς , με όρους Γενναιότητας, τα αποτελέσματα θα ήταν ποσοτικά μικρότερα , αλλά μάλλον θα ήταν παρόμοια..  *)

·        Ωστόσο, ματαλέω, το Κύριο Διαδιδόμενο είν’ ο Φόβος …  συν προς στιγμή η Φοβική και σύντομα η Εξουσιαστικότερη Καταστολή…



·        Νομίζω ότι , Λίγο(;;…) ή Άπειρα…. Ενσταλάζεται… πάντως φορτώνει… Κι έχει πολλά μπόλικα ακόμα στο «Κοινωνικό Σώμα» συν σε Κάθε Πρόσωπο….



·        Ίσως , καθώς το Κύριο πάει σε μια , έστω Λανθάνουσα, Ορμή Επιβίωσης…. Στους Περισσότερους να Υπερτερεί Αφτό:  Η Λίμπιντο , ως Ορμή της Ζωής….



·        Οι Επίκαιρες , Πανίσχυρες, Εσωτερικές Συγκρούσεις , έχουν την πολυτέλεια να παίζουν πιο Υπόγεια… 






·        Αν και Ίσως κατά Διαστήματα Εκδηλώνονται με Κρίσεις Άγχους…



·        Σε πλέον Αγχώδεις … Μάλλον Πολύ πιο Εκδηλωτικά… 



……………… 

Και θα επιστρέψει η «Κανονικότητα»..

·        Τότε που η Χαρά της Επιστροφής στη Ζωή , τα Συνήθεια και τις Ηρεμίες , θα δώσει τον Έφκαιρο Χρόνο ώστε καταχωνιασμένα , τώρα Συγκρουσιακά μας να Ανέβουν – να Εκδηλωθούν…



·        Τότε θα «Νοσήσουμε» Ψυχικά, σε ό,τι τώρα Κουβαλάμε…



Μια προσοχή.. 

Σύμφωνα με Επιδημιολογίες της Ψυχιατρικής Επιστήμης , Η σχιζοφρένεια Υφίσταται ασχέτως Κοινωνικής Κατάστασης , Μορφής Χώρας , Χρόνου, Πολιτισμού στο δραστικό 1% του Γενικού Πληθυσμού…   Σε αυτό προστίθενται περαιτέρω άλλες Μορφές Ψυχώσεων…

Άλλες , Διαφορετικής Τάξης Ψυχικές Ασθένειες , όπως Κατάθλιψη (ξεχωριστή Νόσος…) και Γενικές Διαταραχές («Νευρώσεις» αποκαλούνταν παλαιότερα..) , κατά περιόδους φτάνουν ακόμη και στο 40 % του Πληθυσμού…  Στο Γενικότερο Χρόνο της Ζωής των Ατόμων  τα ενδεχόμενα μπορεί να είναι απείρως περισσότερα…



·         Όπως οι Σωματικές Νόσοι , οι Ψυχικές (που πάλι προσβάλλουν τον Οργανισμό…) περιμένουν το αίτιο Εκδήλωσής τους…



·        Το Αίτιο Τρέχει και θα συνεχίσει να Τρέχει Τώρα ..και Άβριο…



·        Μεθάβριο , η «Κανονικότητα» θα είναι Ακανόνιστη Ψυχολογικά… Ψυχιατρικά…



Πριν Λίγα Χρόνια , ένας Νέος … Πολύ καλός Επιστήμονας , Διδάκτορας Ψυχιατρικής , μου λεγε σοβαρότατα .. και το κρατάω: - «Θ.   , Εμάς , τους Ψυχίατρους , στο Δυτικό Κόσμο Μας κάνουν «πλούσιους» Τρία Πράγματα.  1. Οι Καφέδες , 2. Το Αλκοόλ , 3. Η Μαριχουάνα»…  Έτσι- Σκέτα….

·        Αν Μιλούσαμε Τώρα …   Μάλλον θα πρόσθετε τον Κοινωνικό Φόβο…..  



ΥΓΟΥ’… 

(άσχετον;;…) …

·        Ήσαντε Εποχές Σημιτιστάν…  (επιμένω του σήμερα «αθώου» , αλλά από τις αθλιέστερες Διακυβερνήσεις της Χώρας… από κει που ξεκίνησαν ΟΛΑ….).



·        Ο Κόσμος του Κινήματος έζησε Δυο Μαζικές καταστολές… 



·        Ι. Κυνηγητό … μέχρι σκασμού… μέχρι , σχεδόν σε Σπίτια, στη Διαδήλωση Διαμαρτυρίας στην Έλεφσις Κλίντον….



·        ΙΙ. «Εξεταστικά»  .. Κι όσοι θυμούνται-  θυμούνται..



Εκείνο το Διάστημα , ακόμα και σε «απλούς» συμμετέχοντες , σε άπειρα Συντροφάκια και Συναγωνιστάκια εσπάρησαν  για μπόλικο χρόνο Κρίσεις Άγχους , Πανικού και Σχεδόν Παράνοιας!.....

·        «Αντιλαμβάνονταν» πλάι τους Ασφαλίτες… Που τους παρακολουθούσαν!....

…ΔΕΝ Εξαιρώ τη Μούρη μου!....  ΟΥΔΕΙΣ άσφαλτος!..

Θυμάμαι Επιστροφή μου Τότες , με ΚΤΕΛ από Αγρίνιό μου , Αθήνα….

Δυο – τρεις  αγνώστους μου σε κοντινά Καθίσματα … τους «Ερμήνεψα» ως Ασφαλίτες!!!...

Ήταν , ακόμη δε φέρυ μπωτ Ρίον και Αντίρριον….  



Ανέβηκα «μπαλκόνι» πλοίου και για Τσιγάρον… που ΔΕΝ απηγορέβετο «σαλόνι»  (σιγά το σαλόνι δηλαδής , εποχής..)  , μα για να ξεφύγω!...

Άλλος Πανικός όταν έτεροι άγνωστή μου εμφανίστηκαν παραπέρα κειπέρα… «Παντού Ασφαλίτες»…

Ησύχασα , όταν επί τέλους έφτασα Σπιτικό μου… Φοβόμανε ακόμη και τον κυρ Ταρίφα … εις σημείον ώστε να του πω να με ξεφορτώσει Εμένα και τα Μπαγκάζια μου … 150 μέτρα , πριν ή μετά τη Διέφθυνσή μου!...



Γκαγκάαααααααααννν!!......

Ξέρω 100άδες … που αναλογούν σε μπόλικες Χιλιάδες Συντροφικές Μούρες , που παρανοήσαμε (ψυχιατρικός όρος) Τότες….

Όλοι Είμεθα Μια Χαρά .. Χωρίς Τρομάρες … τις Εππόμενες ΔύοΔεκαετίες…



Από Μεθάβριο ΔΕΝ Εγγυώμαι!...



Φιλιά…. Ψηφιακά (που ΔΕΝ μεταδίδουν Κωρονοϊούς – θυγατέρες..).



Θ._









*

Έμεινα νοητικά και , με τις έως τότε γνώσεις μου κάγκελος , όταν έμαθα ότι κάποιο καιρό ύστερα από το ναυάγιο του «Σάμινα» , χρειάστηκε Επιστημονική Ομάδα του Αιγινήτιου Πανεπιστημιακού Ψυχιατρικού Νοσοκομείου , να περιθάλψει .. μα Ποιους παρακαλώ;;…. Τους Καϊκάδες του Νησιού , που ΕΣΩΣΑΝ με δικό τους Κίνδυνο τόσο Κόσμο απτο Ναβάγιον και την ξέρα…

Συνέβη να γνωρίζω τον Υπεύθυνο της Ομάδας , Αναπληρωτή τότε Καθηγητή κ. Γιάννη Μαντωνάκη ,που συντόνισε επί τόπου  το Έργο…   Τονε βρήκα… του είπα την απορία μου…  Μου εξήγησε ότι ακόμη και η Ικανοποίηση εκπλήρωσης του Ανθρώπινου Καθήκοντος , σε καταστάσεις Προσωπικών …κι ανάλογα Ψυχολογικών Εντάσεων , κάποτε ΔΕΝ αρκεί προκειμένου να απαλύνει τα αποτελέσματά τους…

(ΔΕΝ διεκδικεί Επιστημονικές περγαμηνές η απλοϊκή απόδοση από Μούρη μου της Οροθέτησης – Ερμηνείας του Ειδικού).





Η επόμενη Επιδημιολογία θα είναι πολύ πιο αόριστη…

·        Όταν (με το καλό…) επιστρέψουν στο Κανονικό από την έντασή τους οι Πνεβμονολόγοι , Εντατικολόγοι , Μικροβιολόγοι και άλλοι Ηρωικοί Επίκαιροι του Τρέχοντος…



·        .. Βουρ στους Ψυχιάτροι… 



Από Ψυχολογίες , γενικώς ξέρω… καθώς μπόλικα τα σχετικά μαθήματα και αι εργασίαιεις τας Σπουδάς μου- Ειδήμων πλην όμως ΔΕΝ’ μαι  με Τίποτες…



Άρα τα παρακάτω , αδυνατώ να τα στηρίξω Επιστημονικά….  Με κάποιο Διαισθητικό Ορθολογισμό (αντιφατικές αφτές οι δύο λεξούλες..) ομιλώ… 

Τρέχουμε σε Καροί Έντασης , Πίεσης και Φοβικότητας…   (Προσοχή:  Εάν η Πρόκληση Κοινωνικά και Προσωπικά έμπαινε αλλοιώς , με όρους Γενναιότητας, τα αποτελέσματα θα ήταν ποσοτικά μικρότερα , αλλά μάλλον θα ήταν παρόμοια..  *)

·        Ωστόσο, ματαλέω, το Κύριο Διαδιδόμενο είν’ ο Φόβος …  συν προς στιγμή η Φοβική και σύντομα η Εξουσιαστικότερη Καταστολή…



·        Νομίζω ότι , Λίγο(;;…) ή Άπειρα…. Ενσταλάζεται… πάντως φορτώνει… Κι έχει πολλά μπόλικα ακόμα στο «Κοινωνικό Σώμα» συν σε Κάθε Πρόσωπο….



·        Ίσως , καθώς το Κύριο πάει σε μια , έστω Λανθάνουσα, Ορμή Επιβίωσης…. Στους Περισσότερους να Υπερτερεί Αφτό:  Η Λίμπιντο , ως Ορμή της Ζωής….



·        Οι Επίκαιρες , Πανίσχυρες, Εσωτερικές Συγκρούσεις , έχουν την πολυτέλεια να παίζουν πιο Υπόγεια…



·        Αν και Ίσως κατά Διαστήματα Εκδηλώνονται με Κρίσεις Άγχους…



·        Σε πλέον Αγχώδεις … Μάλλον Πολύ πιο Εκδηλωτικά… 



……………… 

Και θα επιστρέψει η «Κανονικότητα»..

·        Τότε που η Χαρά της Επιστροφής στη Ζωή , τα Συνήθεια και τις Ηρεμίες , θα δώσει τον Έφκαιρο Χρόνο ώστε καταχωνιασμένα , τώρα Συγκρουσιακά μας να Ανέβουν – να Εκδηλωθούν…



·        Τότε θα «Νοσήσουμε» Ψυχικά, σε ό,τι τώρα Κουβαλάμε…



Μια προσοχή.. 

Σύμφωνα με Επιδημιολογίες της Ψυχιατρικής Επιστήμης , Η σχιζοφρένεια Υφίσταται ασχέτως Κοινωνικής Κατάστασης , Μορφής Χώρας , Χρόνου, Πολιτισμού στο δραστικό 1% του Γενικού Πληθυσμού…   Σε αυτό προστίθενται περαιτέρω άλλες Μορφές Ψυχώσεων…

Άλλες , Διαφορετικής Τάξης Ψυχικές Ασθένειες , όπως Κατάθλιψη (ξεχωριστή Νόσος…) και Γενικές Διαταραχές («Νευρώσεις» αποκαλούνταν παλαιότερα..) , κατά περιόδους φτάνουν ακόμη και στο 40 % του Πληθυσμού…  Στο Γενικότερο Χρόνο της Ζωής των Ατόμων  τα ενδεχόμενα μπορεί να είναι απείρως περισσότερα…



·         Όπως οι Σωματικές Νόσοι , οι Ψυχικές (που πάλι προσβάλλουν τον Οργανισμό…) περιμένουν το αίτιο Εκδήλωσής τους…



·        Το Αίτιο Τρέχει και θα συνεχίσει να Τρέχει Τώρα ..και Άβριο…



·        Μεθάβριο , η «Κανονικότητα» θα είναι Ακανόνιστη Ψυχολογικά… Ψυχιατρικά…



Πριν Λίγα Χρόνια , ένας Νέος … Πολύ καλός Επιστήμονας , Διδάκτορας Ψυχιατρικής , μου λεγε σοβαρότατα .. και το κρατάω: - «Θ.   , Εμάς , τους Ψυχίατρους , στο Δυτικό Κόσμο Μας κάνουν «πλούσιους» Τρία Πράγματα.  1. Οι Καφέδες , 2. Το Αλκοόλ , 3. Η Μαριχουάνα»…  Έτσι- Σκέτα….

·        Αν Μιλούσαμε Τώρα …   Μάλλον θα πρόσθετε τον Κοινωνικό Φόβο…..  



ΥΓΟΥ’… 

(άσχετον;;…) …

·        Ήσαντε Εποχές Σημιτιστάν…  (επιμένω του σήμερα «αθώου» , αλλά από τις αθλιέστερες Διακυβερνήσεις της Χώρας… από κει που ξεκίνησαν ΟΛΑ….).



·        Ο Κόσμος του Κινήματος έζησε Δυο Μαζικές καταστολές… 



·        Ι. Κυνηγητό … μέχρι σκασμού… μέχρι , σχεδόν σε Σπίτια, στη Διαδήλωση Διαμαρτυρίας στην Έλεφσις Κλίντον….



·        ΙΙ. «Εξεταστικά»  .. Κι όσοι θυμούνται-  θυμούνται..



Εκείνο το Διάστημα , ακόμα και σε «απλούς» συμμετέχοντες , σε άπειρα Συντροφάκια και Συναγωνιστάκια εσπάρησαν  για μπόλικο χρόνο Κρίσεις Άγχους , Πανικού και Σχεδόν Παράνοιας!.....

·        «Αντιλαμβάνονταν» πλάι τους Ασφαλίτες… Που τους παρακολουθούσαν!....

…ΔΕΝ Εξαιρώ τη Μούρη μου!....  ΟΥΔΕΙΣ άσφαλτος!..

Θυμάμαι Επιστροφή μου Τότες , με ΚΤΕΛ από Αγρίνιό μου , Αθήνα….

Δυο – τρεις  αγνώστους μου σε κοντινά Καθίσματα … τους «Ερμήνεψα» ως Ασφαλίτες!!!...

Ήταν , ακόμη δε φέρυ μπωτ Ρίον και Αντίρριον….  



Ανέβηκα «μπαλκόνι» πλοίου και για Τσιγάρον… που ΔΕΝ απηγορέβετο «σαλόνι»  (σιγά το σαλόνι δηλαδής , εποχής..)  , μα για να ξεφύγω!...

Άλλος Πανικός όταν έτεροι άγνωστή μου εμφανίστηκαν παραπέρα κειπέρα… «Παντού Ασφαλίτες»…

Ησύχασα , όταν επί τέλους έφτασα Σπιτικό μου… Φοβόμανε ακόμη και τον κυρ Ταρίφα … εις σημείον ώστε να του πω να με ξεφορτώσει Εμένα και τα Μπαγκάζια μου … 150 μέτρα , πριν ή μετά τη Διέφθυνσή μου!...



Γκαγκάαααααααααννν!!......

Ξέρω 100άδες … που αναλογούν σε μπόλικες Χιλιάδες Συντροφικές Μούρες , που παρανοήσαμε (ψυχιατρικός όρος) Τότες….

Όλοι Είμεθα Μια Χαρά .. Χωρίς Τρομάρες … τις Εππόμενες ΔύοΔεκαετίες…



Από Μεθάβριο ΔΕΝ Εγγυώμαι!...



Φιλιά…. Ψηφιακά (που ΔΕΝ μεταδίδουν Κωρονοϊούς – θυγατέρες..).



Θ._









*

Έμεινα νοητικά και , με τις έως τότε γνώσεις μου κάγκελος , όταν έμαθα ότι κάποιο καιρό ύστερα από το ναυάγιο του «Σάμινα» , χρειάστηκε Επιστημονική Ομάδα του Αιγινήτιου Πανεπιστημιακού Ψυχιατρικού Νοσοκομείου , να περιθάλψει .. μα Ποιους παρακαλώ;;…. Τους Καϊκάδες του Νησιού , που ΕΣΩΣΑΝ με δικό τους Κίνδυνο τόσο Κόσμο απτο Ναβάγιον και την ξέρα… 


Συνέβη να γνωρίζω τον Υπεύθυνο της Ομάδας , Αναπληρωτή τότε Καθηγητή κ. Γιάννη Μαντωνάκη ,που συντόνισε επί τόπου  το Έργο…   Τονε βρήκα… του είπα την απορία μου…  Μου εξήγησε ότι ακόμη και η Ικανοποίηση εκπλήρωσης του Ανθρώπινου Καθήκοντος , σε καταστάσεις Προσωπικών …κι ανάλογα Ψυχολογικών Εντάσεων , κάποτε ΔΕΝ αρκεί προκειμένου να απαλύνει τα αποτελέσματά τους…

(ΔΕΝ διεκδικεί Επιστημονικές περγαμηνές η απλοϊκή απόδοση από Μούρη μου της Οροθέτησης – Ερμηνείας του Ειδικού).