Σ' Ένα Ηράκλειο...
Ένα Σπουδαστάκι μου θα επιστρέψει χαρούμενο από Λεβεντογέννα... Βαρεμένος ΟΦΗτζής ... και το χαίρομαι.... ΔΕΝ προσκυνάει “μεγάλους”... ΔΕΝ “μισό – μισό” Ο.Φ.Η. Άμα παίζει με όλους τους άλλοι... πλην “κρυπτό” ή φανερό γαβρο-βαζελο-οπαπαρένας-μπαουκτούμπας άμα παίζει η άλλη του αγάπη...
Ωραίος, με την Ομάδα της Πόλης του...ΜΟΝΟΝ... Μού' στειλε αξημέρωτα από το καράβι που πλησίαζε Κρήτη του Φωτογραφιούλα, ως μοναχικός καουμπόης, μεταξύ Τριπολιτσιωτώνε ACTORος.. “ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!καλη επειδή δεν έφαγα ξύλο!”, μού'γραφε συνοδεφτικά...
Αφτά τα Χαίρεσαι. Ως απλός Νοματαίος, ως αντίστοιχα Βαρεμένος Παναιτωλικός και Δάσκαλος Δημοσιογραφίας... ασχέτως ότι ο μικρός Μαθητούδης, που και που με ρωτάει.... - “Εσείς Κύριε σε ποιά φάση του Κυπέλλου παίζετε είπαμε;;...”, για να του απαντάω νεβριασμένος - “Αφού δεν σας σφάξαμε σαν κουνέλια στο Γεντί Κουλέ Σας... Πόσο πήγαν τα ματσάκια Πρωταθλήματος αναμεταξύ μας;;... Ε;;... Ε;;.” .. Κι ανάβουμε τσιγάρο...
Η απόβαση Μπόλικων, από το πράγματι εξωτικό και άγνωστο ως πρότινος είδος, Φιλάθλων Αστέρος ACTORος Τριπολιτσάς – Κωλοκοτρονιτσίου, σήμερα στον Ηράκλειον, η ύπαρξή τους στην Πόλη, ότι ΔΕΝ βρέθηκαν “αψείς” Κρητικαραίοι Λεβεντογεννημένοι να τους τραμπουκίσουν, είναι σημαντικό.
Ξέρεις, στα αποτέτοια μου οι διατυπώσεις “πρωτόγνωρο”... “ποδοσφαιρικός πολιτισμός” και λοιπά αποτέτοια κλισσέ θαυμαστικά.
Για τη μούρη μου, που έχω τύχει Υποδοχές Παναιτωλικών Φριλάθλων, στην Περιστέρα από τους Φενταγίν με αγκαλιές και καφάσια μπυρόνια... και το τούμπαλιν... Αφτό είναι το ΚΑΝΟΝΙΚΟ.
Για τη Μούρη μου που έχει Τύχει Γήπεδό ΜΑΣ Κλαταλήψεις θέσεων από Οπαδούς “Μεγάλων” και να υποχρεώνονται Νοματαίοι και Παιδάκια τρομαγμένα, με αστυνομική επιτήρηση να μετακινούνται μέσω αγωνιστικού χώρου σε απέναντι κερκίδες, αφτό είναι Σιχαμένο.
Για τη Μούρη μου, μα και κάθε ΑΝΘΡΩΠΟ που ΔΕΝ έχει βρεθεί μπροστά, αλλά πέρα από ένα ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΟΝΟΜΑ Άλκης Καμπανός, έμαθε ειδησεογραφικά τόσα άλλα ονόματα... τόσες περιπτώσεις... Ετούτα είναι Διαστροφή... Η χαρά του Καπιταλισμού και του “Νόμος και Τάξις”... η εξαθλίωση, το Λουμπεναριό οι αντιμαχόμενες συμμορίες των Γκέττο..
Απέναντί τους, στρατεύονται ένστολα Παιδιά... ΜΑΤατζήδες – ΟΠΚΕτζήδες, σε βεντέττες, ώστε να αποκτηθεί η σκληρότητα να τσακίσεις με ρόπαλα και “ήπιες... γκλουπς... χρήσεις χημικών” τη Φοιτήτρια που μπορούσε να είναι Αδελφή σου, το Συνταξιούχο που μπορούσε να είναι Πατέρας – Παππούς σου, τον Εργαζόμενο Απεργό που μπορεί να είναι ξαδελφάκι σου, αλλά όχι Φίλος στο Καφέ... διότι κατά βάση οι Χωροφυλακαίοι συναγελάζονται αποκλειστικά με τη δική τους συνομοταξία και “εκτός υπηρεσίας”, το “νόμιμο” ή “λάθρο” μετανάστη, ασχέτως άν θειός του ή παππούς έφτασε “λαθραία” στο Αμέρικα, το Αυστράλια...
Το (άλλο) κλισσέ, λέει “τα γήπεδα είναι μικρογραφία της Κοινωνίας”.
Α!.. Και το Γύρω από τα Γήπεδα!... Όπως στον “ποδοσφαιρικό πολιτισμό” των Βρεττανικών Γηπέδων, εκεί που οι οπαδικές σφαγές γίνονται στις αλκοολικές “πάμπς” και καταμετρώνται ως “τυπική εγκληματικότητα”.
Εν κατακλείδι, που λέει ο Αδερφός Perry...
Να ζούμε Ηράκλεια και Αγρίνια και Περιστέρια;;... Ε;;...
Να το Επιβάλουμε;;...
Έτσι που λες!..
Θ._
Αφτά τα Χαίρεσαι. Ως απλός Νοματαίος, ως αντίστοιχα Βαρεμένος Παναιτωλικός και Δάσκαλος Δημοσιογραφίας... ασχέτως ότι ο μικρός Μαθητούδης, που και που με ρωτάει.... - “Εσείς Κύριε σε ποιά φάση του Κυπέλλου παίζετε είπαμε;;...”, για να του απαντάω νεβριασμένος - “Αφού δεν σας σφάξαμε σαν κουνέλια στο Γεντί Κουλέ Σας... Πόσο πήγαν τα ματσάκια Πρωταθλήματος αναμεταξύ μας;;... Ε;;... Ε;;.” .. Κι ανάβουμε τσιγάρο...Η απόβαση Μπόλικων, από το πράγματι εξωτικό και άγνωστο ως πρότινος είδος, Φιλάθλων Αστέρος ACTORος Τριπολιτσάς – Κωλοκοτρονιτσίου, σήμερα στον Ηράκλειον, η ύπαρξή τους στην Πόλη, ότι ΔΕΝ βρέθηκαν “αψείς” Κρητικαραίοι Λεβεντογεννημένοι να τους τραμπουκίσουν, είναι σημαντικό.Ξέρεις, στα αποτέτοια μου οι διατυπώσεις “πρωτόγνωρο”... “ποδοσφαιρικός πολιτισμός” και λοιπά αποτέτοια κλισσέ θαυμαστικά.Για τη μούρη μου, που έχω τύχει Υποδοχές Παναιτωλικών Φριλάθλων, στην Περιστέρα από τους Φενταγίν με αγκαλιές και καφάσια μπυρόνια... και το τούμπαλιν... Αφτό είναι το ΚΑΝΟΝΙΚΟ.Για τη Μούρη μου που έχει Τύχει Γήπεδό ΜΑΣ Κλαταλήψεις θέσεων από Οπαδούς “Μεγάλων” και να υποχρεώνονται Νοματαίοι και Παιδάκια τρομαγμένα, με αστυνομική επιτήρηση να μετακινούνται μέσω αγωνιστικού χώρου σε απέναντι κερκίδες, αφτό είναι Σιχαμένο.Για τη Μούρη μου, μα και κάθε ΑΝΘΡΩΠΟ που ΔΕΝ έχει βρεθεί μπροστά, αλλά πέρα από ένα ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΟΝΟΜΑ Άλκης Καμπανός, έμαθε ειδησεογραφικά τόσα άλλα ονόματα... τόσες περιπτώσεις... Ετούτα είναι Διαστροφή... Η χαρά του Καπιταλισμού και του “Νόμος και Τάξις”... η εξαθλίωση, το Λουμπεναριό οι αντιμαχόμενες συμμορίες των Γκέττο..Απέναντί τους, στρατεύονται ένστολα Παιδιά... ΜΑΤατζήδες – ΟΠΚΕτζήδες, σε βεντέττες, ώστε να αποκτηθεί η σκληρότητα να τσακίσεις με ρόπαλα και “ήπιες... γκλουπς... χρήσεις χημικών” τη Φοιτήτρια που μπορούσε να είναι Αδελφή σου, το Συνταξιούχο που μπορούσε να είναι Πατέρας – Παππούς σου, τον Εργαζόμενο Απεργό που μπορεί να είναι ξαδελφάκι σου, αλλά όχι Φίλος στο Καφέ... διότι κατά βάση οι Χωροφυλακαίοι συναγελάζονται αποκλειστικά με τη δική τους συνομοταξία και “εκτός υπηρεσίας”, το “νόμιμο” ή “λάθρο” μετανάστη, ασχέτως άν θειός του ή παππούς έφτασε “λαθραία” στο Αμέρικα, το Αυστράλια...Το (άλλο) κλισσέ, λέει “τα γήπεδα είναι μικρογραφία της Κοινωνίας”.Α!.. Και το Γύρω από τα Γήπεδα!... Όπως στον “ποδοσφαιρικό πολιτισμό” των Βρεττανικών Γηπέδων, εκεί που οι οπαδικές σφαγές γίνονται στις αλκοολικές “πάμπς” και καταμετρώνται ως “τυπική εγκληματικότητα”.Εν κατακλείδι, που λέει ο Αδερφός Perry...Να ζούμε Ηράκλεια και Αγρίνια και Περιστέρια;;... Ε;;...Να το Επιβάλουμε;;...Έτσι που λες!..Θ._
