Πέντε Καριόλες ήσαντε και Τρία Βοσκαρούδια ..
Επαίζαν τας φλοέρας τους – ταίζανε τα Ζα τους…
Χορτάρι βιολογικό και φρέσκο αρμυρίκι….
Ανάλογα το χρόνο τους ,
σαν τας ‘ποχάς τς’ αρχαίας … πότε βουνίσιον έλατον συν κέδρο και θυμάρι…
πότε στο χειμαδιόν με τρίφυλλον- ίσως και με χασίσι.. κάναβη αφτοφυή – χωρίς το τσιγαρόχαρτο .. χωρίς και τη τζιβάνα….
Αφτό δια τα Ζωντανά… για τους Βοσκοί δ ε ν Ξέρω…
Αθώοι ήσαν γενικώς… πλην όμως αιμοβόροι…. Πειρατική η Φλέβα τους … ασχέτως της βλαχιάς τους….
.. Ίσως και Ομηρικοί , Φαντάρια Ιλιάδας….
διαλέγανε το Ζωντανό… Αρνάκι – προβατίνα….
Κι άλλες φορές Μικρό Τραγί ή κι ώριμη Κατσίκα (αντέχανε τα δόντια τους … κι αν είχαν τερηδόνα…
.. κάτω στον κάμπο στο Χωριό , ήσαντε ο κουρέας….
Ψαλίδιζε τη φούντα τους , ερρύθμιζε μουστάκι…. Τρίχα σα συρματόσκοινο , δασύ εις τα τσαούλια….
… μαζί με την τανάλια του … έβγαζε τις κουφάλες…. Κουφάλες σπηλαιότατες , στομάτων Βοσκαρούδιων…).
Ασχέτως τούτην τη στιγμή , που ζω Λογοτεχνίζων…
Που γράφω Ποίησιν καλήν & Ποίησιν δημώδη…
… Εις το κατηραμένο το φουτμπώλ….
Που λέμ’ εμείς οι A.C.A.B… Against Tο Modern το Football …
Στα διάλα τα Μοντέρνα…
Και τα μεταμοντέρνα τους μαζί….
Ο Γάβρος Χάνει 3- 1….
Μες το Καραϊσκάκικον… την ισχυρήν την έδραν….
Αφτό συμβαίνει τώρα δα…. Το βλέπω στο Gazzetta….
Πλην κλείνω την παρένθεσις…
Γυρίζω Υπαιθρίως …
Και Ματαβρίσκω τους Βοσκοί…..
Να την λαλούν φλογέρα …
Να σφάζουνε να γδέρνουνε …. Να προκαλούν τους Βήγκαν….
… Να του’σ’ ρχονται στο φέησμπουκ … κι όλα τα κινητά Κατάρες – Μπινελίκια…
Ώπα και το προχώρησα!.... Πήγα σε άλλους χρόνους….
Τηλέφωνο είχε κάτω στο Χωριό… Μόνο στο Καφενείο…. Τηλέφωνο και στη Χωροφυλακή , μαζί με ασυρμάτους…..
Ούτε απάνω στην πλαγιά…
Ούτε στα αρμυρίκια….
Εσφάχτηκε το αρνάκιον , συντόμως εσουβλίσθη …
Εψήθηκε με κάρβουνο και με ξερό πουρνάρι….
Με κάποιο αλατοπίπερον… μαζί με κοκορέτσι…..
Ουδέν αφήνουν οι Βοσκοί… Ουδέν θα πάει τσάμπα…..
Έχουνε και υπόλοιπα , που πάλι θα τα δουλέψουν….
Πατσά λαμπρό – σκορδοστουμπίξ… θα’ χουνε για να φτιάξουν…
Να στρώσει η κοιλίτσα τους .. Ύστερα απ’ τα κλαρίνα….
· Προσθέτω εις τους Στίχοι μου…
· Απλώνω Ιστορία…
· Για να’ χουμε συναίσθηση …
· Προτσές της Καταστάσεως – Μια διαλεκτική της….
Δ ε ν ήσαντε Βηγκάνηδες…. Ούτε ακτιβιστάδες….
Μιλώ σε πίσω εποχάς… που λέει ο Επιστήμων …
Ο Βιολόγος , πάντοτε, ακόμη και συγχρόνως ….
Που έχει και τους Όροι του ,που γράφουν τα βιβλία …. Ακόμα στα Γυμνάσια … ακόμα και στα Λύκεια….
· Κάτι για «Τροφική» παραστατεί… τη λέει «αλυσίδα» ..
Όμως το προσπερνώ κι αφτό , διότι Πέραν Βήγκαν…
Ανύπαρκτοι στην Εποχή…. Και ΠΟΥ να ακτιβίσουν….
Είχαμε δ υ ο Κλάματα , του Ζωντανού συν Χάιδως….
Λάμπρο λέγαν’ το Ζωντανό….. Λάμπρο το είπε η Χάιδω …. Το βάφτισε τ’αρνάκι της … το είχε Κούτσου- Κούτσου….
· Το είχε Γλύκα – Γλύκα!...
Χάϊδεβε το κανάκεβε , έπλεκε σεμεδάκια του …. Στην πλάτη και τα’ αφτιά του….
Αγαπημένο Πρόβατο…. Λατρεία ο Αρνάκης…..
Αρνάκης Γάλακτος Μωρέ… Αρνάκης Βυζανιάρης…
ΤΙ μου τον σφάζετε Ωρέ … … για να τσιμπίσω πέτσα … στο σούβλισμα , στην πυρωστιά …. Γύρω Βλαχαδαραίοι!....
Είμ’ άλλου Κόσμου Τσουπαριό ….. δ ε ν Πρόλαβα Πετρετζίκη…
… να μου ξηγάει με το στυλό – πώς τ’ άντερα γυρνάνε …
… να ρίχνει τα μπαχαρικά και κινεζοκανέλες ….
… στα σουβλιστά τα αρνάκια … κατσίκια και βουβάλια….
Κρέατα αποστείρωσης … Χασάπη εμπιστοσύνης…
Όμως πάλι το μάκρυνα ΠΟΛΥ…. Χιλιόμετρα το πήγα… κι έτη φωτός πολύ μπροστά… ασχέτως για να γράφω..
(Μαλακία!... Χμμ… σπάει τον Ιαμβικόν… ή ό,τι Στίχον… αλλά να το μολογήσω , Ενοχικώς..).
Λέγαμε για τη Χάϊδω μας – Λέγαμε για το Λάμπρο…
· Τη Λυγερή Βλαχίτσα μας … το δυστυχές αρνάκι….
· Μια δόση του Ακτιβισμού…. Του Τόσο Ατυχήσας…
Μπε- Μπε είπε ο Λάμπρος μας , το Καψερό Αρνάκι….βλέποντας την Μαχαίραν...
Δικαίως Υποψιάστηκε ... Μα που να το Δηλώσει;;...
Λείπανε Μ.Μ.Ε. ... λείπαν Δημοσιογράφοι....
Που Μπριζολάκηδες κι αφτοί .... Πλήρως Κρεατοφάγοι.... ...
Που το πολύ - το "άκρον" θα μιλούσαν....
Μία Υγιεινή Σφαγή .... "ανώδυνη¨" θα λέγαν...
ΠΛΗΝ δ ε ν ήσαντε οι εποχές ... Το ήξερε κια η Χάϊδω...
«Κανονικό» το Βρήκανε… στ’ αρχίδια τους … το Σφάξαν….
Κι εδάκρυσε η Χάιδω μας , η Βλάχα – η Βλαχοπούλα….
Κάτι ετόλμησε να πει…. – «Μα Όχι το Λαμπρούκο»…..
Εζήταγε άλλο Ζωντανό να , πιο τροφαντό , πιο άσχετο να γίνει αφτό το Θύμα…
Μαχαίρας της Αμφίστομης …. Των Αδερφιών η Σούβλα….
Εδάκρυσε η Χάϊδω μας και διεμαρτυρήθη …..
Στ’ αρχίδια τους των Αδελφών , και στο Πουλή των Βλάχων…..
· Να Ψήσουν ένα Ζωντανό (κι «ΟΚ και σφαγμένο»..) , να βγάλουν μεσημέρι τους … να πιούνε τα κρασά τους…. Να τρωγοπίνει η Αδελφή … να φάει καλά η Μάνα….
Παρθένα Θέλαν την Αδελφή … Παρθένα ήτο η Χάϊδω….
Μόνη της Υποχρέωσις …. ΜΗΝ πουθενά το δώκει…
Όχι κανά Γαμήσι κουρνιαχτό … ούτε φιλί στοι στόμα … μα ούτε και στο μάγουλο… και ούτε Καλημέρα ….
Εις σε αντράκι Γειτονιάς…. Πλην κι ήσαν Μεγαβλάχος …
Με Οχτώ Χιλιάδες Πρόβατα – Έξη Χιλιάδες Γίδα… Και μια Πλαγιά του Τυμφρηστού… Μαζί με τ’ αρμυρίκια…
Απ’ το Βουνό στη Θάλασσα , ας πω Αμφιλοχίας….
Το Όριζε ο Άρχοντας … και Γούσταρε τη Χάϊδω ….
… Και θα μου πεις ρε Μάγκα μου… Γραφιά «ποιητικής» σου….
«Πέντε Καριόλες ήσαντε και Τρία Βοσκαρούδια ..» …
Τι μαλακίες Γράφεις;….
- «κανονικά» στην Εποχή είναι τα Βοσκαριούδια….
· «Καριόλα» δ ε ν Εβρίσκω…..
ΜΗΝ ΜΠΑ και Είσαι Σεξιστής … ΜΗΝ είσαι σαν τους άλλοι;;….
Καλά το πας εις τα λοιπά ….
Με συγκινεί η Χάιδω…. Μαζί με το αρνάκι της – καριλόλα δ ε ν τη λέω….
Ούτε καριόλη λέω το αρνί το γάλακτος το Λάμπρο…
Το Λάμπρο το σφαγμένο μας… Το Λάμπρο μας Ψημένο ….
Που πρέπει να φάει η Χάϊδω μας μες τους Βλαχαδαραίοι…. Βλαχαδαραίοι και Βοσκοί …
& Τρία Βοσκαρούδια…..
Εξήγησε Στατιστικώς …. Ξήγα ο Επιστήμων….
Που για Καριόλες μας τη λες … και πέντε τις εβγάζεις…
Κι έχουμε Μόνο Μια Νια … τη Χάϊδω την Παρθένον…. Αγνότατον Κορίτσιον , Εν μέσω ΣκληροΒλάχων….
Πυρηνική Οικογένεια… Που λεν κι οι Επιστήμες ….
Μα πιο Πολύ στα Βλάχια … στα Όρη , τ’ άπαρτα Βουνά… Κάτω στα Αρμυρίκια…
Καριόλα μας την έβγαλες και αδικαιολογήτως…
Συν πως χρωστάς κι επέκταση που το’ πες απολύτως…
ΛΕΣ ΠΕΝΤΕ Καριόλες Παίζουνε … σαφτήν την Ιστορία….
Κι εσύ κυρ Θ._ δ ε ν μιλάς…. Αφήνεις Υπονοίας….
Που Φταίξανε τ’ Αγόρια ΜΑΣ … ΠΟΥ ΦΤΑΙΝΕ τα Βλαχάκια;;…
Ποιες είν’ οι Πουτάνες όλης της Ιστορίας… ;;…
Αμ’ κυρ Θ._ δ ε ν Μιλάς… αμ κυρ Θ._ δ ε ν ΚΡΕΝΕΙΣ!...
(Γκαγκάαααααααανν!..... είπα να πιάσω Θρας «ποίηση»….
· ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ… ο Ποίημας…)
Θ._