ΑΡΗΣ Καρυπίδη – ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ Μου … 0 - 0
Πόντο , επιτέλους , η Ομάδα μεσ’ το χιόνι Χαριλάου – παρθένα , επιτέλους , η εστία κυρ Κνετ - σοβαρή μπαλλίτσα , επιτέλους , (τουλάχιστο) αμυντικά οι κ.κ. Παίκται μας…
· Επιτέλους!!!…
· Κρατούσα κατά τη διάρκεια , οπότε εχιόνιζε έξω από το Χαριλάου – εχιόνιζε και μέσα στου Χαριλάου * , κάποια Γούρια μου … τα οποία κοντά τέσσερις ωρίτσες ύστερα απτο σφύριγμα λήξης εξακολουθώ να τα τηρώ!... Τέσσερις ωρίτσες, λέμε … μετά!!!..
Τα , καλύτερων πιθανοτήτων απόδοσης , Γούρια μου άμα παίζει η Ομάδα είναι τα εξής:
1ον και κύριον … όσο το δυνατό πιο μοναχική παρακολούθηση – μα ιδίως μακριά κι αλάργα από κάθε Γκρινιάρη , Γκρίνια και τα σχετικά… (να διότι άμα και βλέπω στο Λάμπρο – Εξάρχειον , πιάνω μοναχός μου τέρμα θεούλη θέση…Με Νώντα & Γιάννη τα λέμε μετά!.. ).
2ον… βασικότατον: Ποτές αλκοόλια , ώρα ματς…. ΔΕΝ πα’ να παίζουμε ωρίτσα νυκτός. (καλά και ωραία τα ξυδάκια… Multi γκαντέμικα , εφόσον ωρίτσα μπάλλα Ομάδα). Μόνο καφεδάκιον , ει δυνατόν χειροποίητον και άνεφ σακχάρεως – λοιπών τσουμπλεκιών…
3ον … αμ’ πάλι και ματά ξανά σημαντικόν…. Καμελάκι καπνίζω ό Εξηρτημένος. Όμως Γήπεδο ή Σπιτικό ή καφενέ … σε μπαλλίτσα Ομάδας …. Μόνο κυρ LUCKY STRIKE… Μόνον…
Ωρίτσες λοιπόν κατόπιν…
Για γκρίνια … Μοναχικός Λύκος λογκταουνιασμένος – Σπιτικό μου … Καμία και Ουδεμία Γκρίνια…
Παρότι κρυαδάκι και χιονόνερος τριγύρω γειτονιά και λοιπή Αττικοβοιωτία …. Ακόμη ν’ αγγίξω ρουμάκι…. Ακόμη ασακχάρωτο καφέ…
Παρότι τριγύρω , γραφείο μου με προκαλούν Τρεισήμισι (3,5) πακέττα Καμελακίου… καβάτζα δια τα κρύα μερόνυχτα του χειμώνος , ακόμη το σταχτοδοχείον μου σβήνω αποτσίγαρα LUCKY STRIKE … κι απαπαφτό το πακέττο θα τραβήξω επόμενο για τζούρες…
ΟΧΙ ΤΙΠΟΤ’ ΑΛΛΟ!....
· Με το Φετινό Παναιτωλικό μου… Πρέπει να Παρατείνω τα Γούρια…. ΚΑΙ ΠΟΛΥ μετά τα Ματς!...
ΔΕΝ ‘ το’ χουν σε Τίποτα το βράδυ … ν’ αλλάξουν τα στιγμιότυπα και τα λοιπά ΧαϊιΛάτσια … και το σκόρ μαζί!...
Φύλαγε τα Ρούχα σου – να’ χεις τα Μισά…. Στην προκείμενη ποντοφόρο φούτερ Ομάδας , κάτω από άλλο άσχετο φούτερ…
· Φιλιά!....
* «…εχιόνιζε έξω από το Χαριλάου – εχιόνιζε και μέσα στου Χαριλάου…» ΚΙ ΟΜΩΣ ΝΑΙ!.... Μαξουμάκια πράματα , παίζοντας κήπο Πατρικού μας ανάμεσα και στα (τότε..) Αγρινιώτικα τσιμέντα είχαμε βγάλει … τρανζιστοράκι .. κι ακούγαμε ματσάκια εποχής…
..Οπότε έρχεται η ώρα συνδέσεως με Σαλόνικα , παίγνιον Άρεως (όχι Καρυπίδη πάλι τότες..) κι ακούμε τοιν κ. Περιγραφητή: - «Καλησπέρα σας κυρίες & κύρια απ’ το βροχερό Χαριλάου… Βρέχει Μέσα στου Χαριλάου, Βρέχει κι ΕΞΩ από το Χαριλάου…».
Ναι, έτσι επακριβώς!.... Ικανό τον είχα τον Πόντιο (;;…) να’ χε απλώσει χέρι και πέρα απ’ την κερκίς – προς τα έξω , ώστε να διαπιστώσε ότι τωόντι και πράγματι είχε βρόχα ΘΡΟΥ και εκείθε!....
Αφτά που λες!....
Θ._
