Ενδεχομένως , ίσως , μπορεί .. τα πιο ανεξάρτητα Νιαούρια να
πλήττονται από ΚορωνοΓιούς- Θυγατέρες….
Μιας άλλης Τάξης Ζωάκια … τα σκυλάκια … , μάλλον ΔΕΝ τόσο
Επίφοβα…
Πλην και πέραν αφτού….
Πέραν Κολωνακίου & ταλαντούχου Δεληβοριά … Όλοι συναντάμε ένα σκύλο- ένα σκύλο το
Βαγγέλη….
Με αγάπη σ’ ένα βρωμύλο Σκυλάκο , που Χρόοονιααα πριν , σε μια περίεργη κατάσταση ζωής μου (ΟΚ…
Μην συλλογιστείς τίποτες τραγικό…. Σύνηθες
ανθρώπινον..) , από κάποιο Ζωγράφου.. ή
Ιλίσια;; … με ακολούθησε , ο
Βρωμυλέστατος … μα αφοσιωμένος αδέσποτος , ποδαρόδρομο … μέχρι τότε σπιτικό μου
Αμπελόκηποι….. Βελεστίνου 11 … επακριβώς , τότες…
Στο παγκάκι απ’ έξω τον αγκάλιασα το στοργικό μου βρωμύλο …
μα βρωμοκοπούσε ο Δύστυχος προβατόσκυλος…
Όταν αποφάσισα… άντε πάω Διαμέρισμα… Κλείνοντας εξώπορτα … τον είδα να είναι σαν Κινούμενο σχέδιο
Κολλημένο… αφιερωμένο στο τζάμι….
Έριξα το μπουφάν πλυντήριον…. Έκλεισα πόρτα … ΜΗΝ ξεφύγει κανάς
Ψύλλος…
Είχα βότκα (;;..) κάτι τεσπά Σπίτη… Βγήκα με μπουκαλάκι + ποτήρη…
ΜΗΝ ανησυχείς !.... ΔΕΝ το πότισα το βρωμύλο …. Αφοσιωμένο Σκλυλάκι
αλκοόλ…
Η Μούρη μου Τσάκισε … και του ξομολογιόμουν αγκαλιά … ώρες….
Και με κοίταζε … ααααααααα… με Τι Βλέμμα…. Τι Μουρίτσα… αγκαλίτσα
ο Βρωμύλος ΜΟΥ…
Σχεδόν εξημέρωσε… Ενύσταξα….
Τον άφησα με φιλάκι το βρωμύλο….
, ξαναμπήκα σπίτι … ριξα κάθε ρούχο πλυντήριον και το’ βαλα μπροστά…. …
και έκαμα καφτόν λουτρόν…
Την Επομένην… Είχα να
φύγω για Δουλειά…
·
Πάλι με περίμενε ο Γλυκός Βρωμύλος
Τσογλανόσκυλος… χοροπηδώντας….
·
Κατέβηκα , με ακολουθία του , προς τότε
Νεότευκτης συγκοινωνίας Μετρό Αμπελοκήπωνε….
·
Εκεί τον μπέρδεψα τον Καψερό…. Εκεί.. μ’ έχασε και τον έχασα…
Γεια σου Βρωμυλο Σκυλάκο … Αδέσποτε!...
Ζεις άραγε … Εξακολουθείς να πιάνεις αφιερώσεις τα
βράδια;;..
Ε , Βρωμυλο Σκυλάκο …
Αδέσποτε!... ;;;;;
Θ._
